در ای پست به روایاتی درباره تشنگی امام حسین علیه السلام ویارانش اشاره
می کنم
وصیت امام حسین علیه السلام
حضرت اباعبدالله االحسین علیه السلام باسر بریده از روی نی،به حضرت سکیینه سلام الله علیهافرمودندسلام مرا به شیعیانم برسان و به آنها بگو:
شیعیان من هرگاه آب گوارایی نوشیدید از من یاد کنید یا هرگاه شنیدیدکه شهید یا غریبی کشته شده یاغریب از دنیا رفته برای من به صدای بلند گریه کنید
مستدرک وسائل جلد 17صفحه26
حضرت علی اکبر علیه اسلام
به لشکرعمر سعد حمله کرد وعدۀ زیادی از آنها را کشت .سپس خدمت پدر بازگشت و گفت پدر جان تشنگی ام آن قدر زیاد شده است که نزدیک است کشته شوم وسنگینی این جنگ افزارها مرابه سختی انداخته،آیا راهی برای به دست آوردن جرعه ای آب وجود دارد؟.
امام حسین علیه السلام شروع به گریه کرد وفرمود ای خدای فریاد رس، پسرم نزد من آبی وجو ندارد،اندکی دیگر جنگ کن،ساعتی دیگرجدّت پیامبر را ملاقات خواهی کرد و از دست او آنچنان آب می نوشی که سیرآب می شوی وبعد از آن هرگز تشنه نخواهی
شد.
کتاب لهوف سیدبن طاووس
کساییون علیه ,السلام ,حضرت ,حسین ,امام ,تشنگی ,علیه السلام ,حسین علیه ,امام حسین ,تشنگی امام منبع
درباره این سایت